Σιγούρος Μαρίνος

Λογοτέχνης       

ΣΤ:. Αστήρ της Ανατολής

(Ζάκυνθος 1885 – Αθήνα 1961) 

Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι σε μαθήματα Φιλοσοφίας, Φιλολογίας και Ιστορίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών ως διπλωμάτης – προξενικός υπάλληλος. Αναγνωρίστηκε το ταλέντο του και η κατάρτισή του και προήχθη σε Γενικό Πρόξενο το 1909. Υπηρέτησε σε πολλές χώρες του εξωτερικού (Γαλλία, Ιταλία, Τουρκία, Αίγυπτο, Ρουμανία) έως το 1932. Πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους . Οι μακρόχρονες παραμονές του στο εξωτερικό τον έφεραν σε επαφή με ανθρώπους του πνεύματος και της λογοτεχνίας. Έτσι το λογοτεχνικό του ταλέντο ενισχύθηκε και η το ποιητικό του έργο έγινε γνωστό ευρύτατα. Η ποιήσή του λυρική και με φιλοσοφικό στοχασμό. Δημοσίευε ποιήματα αλλά και διηγήματα, κριτικές μελέτες, ταξιδιωτικά, βιογραφίες, σε περιοδικά ( Νέα Εστία, Παναθήναια, Εθνικόν ημερολόγιον, Πινακοθήκη κ.α. ). Έκανε επίσης μεταφράσεις και της Ελληνικής Γραμματείας στα Ιταλικά κυρίως αλλά και έργα των Ε. Α. Πόε, Ουγκώ, Σίλλερ, Φώσκολου και Σολωμού στα Ελληνικά. Σπουδαίες ήταν οι μελέτες του για την Επτανησιακή λογοτεχνία. Υπήρξε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Παρνασσού. Επιλέγουμε ορισμένα από τα έργα του: Ο καλός άνθρωπος, Η άσβηστη φλόγα, Εκλεκτές σελίδες, βιογραφίες των Λασκαράτου, Τερτσέτη, Σολωμού, Κάλβου, Πολυλά κ.α.